28.06.2020 / Muğla – Daha önce yaptığımız avda yakaladığımız güzel boy kofanın ardından yine aynı tekneyle aynı limandan yola çıkmıştık karanlık bir bilinmezine içine doğru daha sabahın ilk ışıkları yüzünü göstermeden. Denizde ölü dalgalar giderken tekneyi bir beşik gibi sallıyor, takımlarımızı hazırlamayı zorlaştırıyordu. Bugünkü hedefimizde çipura ve levrek balıkları vardı. Meraya ulaştığımızda neredeyse güneş kendini göstermişti, levrek için nispeten geç kaldığımız söylenebilirdi. Zaten deniz kurumuş gibiydi. Öğlene kadar çeşitli bölgeleri denesek de kayda değer bir balık yakalayamadık.   Mera değiştirince önce hamur basıyor, vuruş alamayınca yemli takımlarımızı takıp çipura için denemelerde bulunuyorduk. Sanki denizdeki balıklar grevdeymiş gibi yem yemeyi reddediyorlardı. Derken geldiğimiz merada kuyruğundan yakaladığımız iki izmarit balığıyla büyü bozuldu. Balıkların ağızdan yakalanmamış olmaları balıkların aç olmadıklarını gösteriyordu. Güneş öğlene doğru iyice yükseldi v...

25.06.2020 / Muğla - Gitmek, gözlerinde gitmek vardı bütün balıkların. Bütün geçmişi ve kuşkuları bir yana bırakırcasına gitmek, bütün okyanusları aşana kadar geri gelmemek, bir geçtiği yerden bir daha geçmemek. Özgürce ve bağımsızca. Bağlanmadan gitmek. Biz de bu işin sırrını bir nebze öğrenebilmek amacıyla daha önce hiç karşılamadığımız denizlerin en korkusuz balıklarından biriyle, lüfer sülalesinden kofana ile yüzleşmeye cüret ettik ve takımlarımızı hazırlayıp sıcak denizlere doğru yola aldık. Sabahın ilk ışıkları daha yeryüzüne gülümsemeye başlamamıştı ki biz o sabah meraya doğru limandan daha önce de üzerinde çok güzel avlar yaptığımız bir tekneyle yol almaya başlamıştık. Meraya doğru giderken denizin karanlığı gökyüzündeki karaltılarla beraber kayboluyor, iyimser turuncu bir renk gökyüzünü kaplamaya başlıyordu. Yol boyunca dağların arasından yükselen güneş bizi çevreleyen bütün doğayı aydınlatırken, biz de bu güzel manzarayı hiç kaçırmadan birkaç güzel fotoğraf çekip çaparileri...

01.06.2020 / İstanbul – Neyin ne olduğunu ne belirler. Yıldızlar mı, doğa mı, kaos mu yoksa mükemmel düzen mi? Bu sorunun cevabı her varlık için farklı olacaktır çünkü her canlı kendi cevap arayışı olan kendi yaşamında farklı yaşanmışlıklar deneyimler, zorluklarla karşılaşır, sınanır, düşer, bazen dibi bulamayacak kadar uzun sürer düşüşü ama dibi bulduğunda ya da en azından ulaştığı yerin dibin dibi olduğuna inandığında bir karar vermesi gerekir. İnsanlar ve balıklar dışındaki bütün varlıklar bu uzun süren düşüşün ardından hayat döngülerini tamamlarlar. Düşüşleri boyunca görevlerini yerine getirmişler doğa onlara ne görev vermişse onu en iyi şekilde yerine getirmişlerdir. Yaratılıştaki yüksek enerji formundan entropi sonucu düşük enerji formuna geçmişlerdir.   Sadece insan bu düşüşün ardından ayağa kalkma cesaretini ve daha dibin olmadığı inancını gösterebilir. Ayağa kalktığında artık ne kadar kötü düştüğünün ya da ne hata yaptığının bir önemi yoktur. Önemli olan tek şey ayağa ka...